บทไหว้ครู
จากอ้อมอกแม่มาใจว้าเหว่ ยังลังเลจะเดินทางไปข้างไหน
แม่ปล่อยมือระหว่างหนทางไกล ส่งลูกให้คนเป็นครูช่วยดูแล
ครูหรือจะรักจริงจังยังนึกกลัว คงรักชั่วครู่ยามตามกระแส
กลัวเปล่าเปลี่ยวไม่น้อยถูกลอยแพ จำได้แม่บอกว่าครูรู้วิธี
แล้ววันนี้ได้รู้จักถึงรักใหม่ ครูใส่ใจหมายประดับสรรพศรี
อาภรณ์พรรณคือวิชาจรรยาดี เป็นดรุณดรุณีที่น่าชม
จากมือแม่อ่อนละมุนอุ่นนุ่มนิ่ม สู่มือของแม่พิมพ์งามสวยสม
จึงเป็นศิษย์มีค่าน่านิยม คนดีของสังคมอุดมการณ์
ด้วยดวงจิตของศิษย์กตัญญู แด่คุณครูโรงเรียนอัมพรไพศาล
ศิษย์ขอพรให้มีปรีชาชาญ ตามรอยท่านคุณครูผู้เมตตา
ให้ศิษย์มีปัญญาเป็นอาวุธ ประเสริฐสุดคู่โอวาทศาสนา
เรียนเด่นดีมีธรรมจริยา มีครูพาผ่านอุปสรรคสู่หลักชัย
น้อมขอพรพระประสิทธิสวัสดิ์ พูนพิพัฒน์อุดมสมสมัย
เรืองราศีพรพระรัตนตรัย แด่คุณครูด้วยใจศิษย์นิจนิรันดร์
สำนึกในพระคุณของคุณครู
จากนักเรียนโรงเรียนอัมพรไพศาล
๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๖
